«Το επίκαιρο είναι πολύ σημαντικό τόσο στη δακοκτονία όσο και γενικότερα στη ζωή», επισημαίνει σε άρθρο του ο Γεωπόνος Α.Π.Θ κ. Χαράλαμπος (Μπάμπης) Πάνης, προσθέτοντας ότι «πέρυσι η πρώτη γενιά εμφανίστηκε στην περιοχή μας το Μάη. Η φετινή χρονιά φαίνεται να είναι πιο γρήγορη».
Συγκεκριμένα αναφέρει τα εξής:
«Κάποιοι φωτισμένοι συνάδελφοι έλεγαν τα τέλη του προηγούμενου αιώνα, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του επόμενου θα ήταν η έλλειψη νερού. Και μάλλον έτσι είναι.
Όσοι από εμάς χρειαζόμαστε την καθημερινή ενασχόληση με τη φύση, για οποιοδήποτε λόγο, αντιλαμβανόμαστε την επίδραση της κλιματικής αλλαγής στις καλλιέργειες αλλά και την ωφέλιμη η μη πανίδα, ξεκάθαρα πια.
Οι βιολογικοί κύκλοι των εντόμων και το χρονικό διάστημα εμφάνισης τους αλλάζει σε τέτοιο βαθμό που καθιστά επιτακτική την ανάγκη αποτύπωσης σε χαρτί με δυναμικό τρόπο (επικαιροποίηση ανά πιο συχνά χρονικά διαστήματα).
Είναι αλήθεια ότι σχεδόν όλοι εμείς οι γεωπόνοι υπήρξαμε κατά καιρούς δακοκτόνοι, αντιμετωπίζοντας έναν από τους πιο σοβαρούς εχθρούς της ελιάς, ο οποίος μας έδειξε τα δόντια του την περυσινή χρονιά.
Από το Ηράκλειο ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Σταύρος Αραχωβίτης, είπε: «Για τη δακοκτονία έχουμε ξεκινήσει τέσσερις μήνες νωρίτερα και είναι όλα έτοιμα. Και το προσωπικό, και οι πιστώσεις στις Περιφέρειες και τα φάρμακα και το ζήτημα εργατών γης, στη δακοκτονία είναι λυμένο».
Μακάρι να βγω ψεύτης αλλά πριν τα μέσα Ιούνη δεν βλέπω να είναι κάτι έτοιμο γιατί ενώ οι συνάδελφοι που στελεχώνουν το αρμόδιο τμήμα στις κατά τόπους ΔΑΟΚ παρέχουν υπηρεσίες πολύ υψηλού επιστημονικού επιπέδου πρόκειται για μια ιδιαίτερα γραφειοκρατική διαδικασία.
Πέρυσι η πρώτη γενιά εμφανίστηκε στην περιοχή μας το Μάη.
Η φετινή χρονιά φαίνεται να είναι πιο γρήγορη.
Πέρυσι ο συνδυασμός χρήσης αυτοσχέδιων παγίδων τύπου Mc Phail και ψεκασμού με καολίνη που είναι ένα αργιλοπυριτικό ορυκτό τόσο στην Πρέβεζα όσο και στην Άρτα έδωσε εξαιρετικά αποτελέσματα.
Θα μπορούσαμε να ανοίξουμε μια συζήτηση για κατάργηση της δακοκτονίας από το δημόσιο, χρήση των αντίστοιχων κονδυλίων για εκπαίδευση των ελαιοπαραγωγών και αντιμετώπιση του δάκου της ελιάς με βιολογικό τρόπο.
Άσχετα από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς όλα συγκλίνουν στο ότι το επίκαιρο είναι πολύ σημαντικό τόσο στη δακοκτονία όσο και γενικότερα στη ζωή.
Μπορούμε να θωρακιστούμε σαν κοινωνία, έστω και τοπικά για αρχή, με ένα παράδειγμα σαν αυτό, με σύμμαχο και οδηγό τη φύση.
Χρειάζεται συμμετοχή, ανταλλαγή εμπειριών με γενναιοδωρία ώστε αυτή η ώσμωση να είναι αμοιβαία επωφελής».
«Κάποιοι φωτισμένοι συνάδελφοι έλεγαν τα τέλη του προηγούμενου αιώνα, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του επόμενου θα ήταν η έλλειψη νερού. Και μάλλον έτσι είναι.
Όσοι από εμάς χρειαζόμαστε την καθημερινή ενασχόληση με τη φύση, για οποιοδήποτε λόγο, αντιλαμβανόμαστε την επίδραση της κλιματικής αλλαγής στις καλλιέργειες αλλά και την ωφέλιμη η μη πανίδα, ξεκάθαρα πια.
Οι βιολογικοί κύκλοι των εντόμων και το χρονικό διάστημα εμφάνισης τους αλλάζει σε τέτοιο βαθμό που καθιστά επιτακτική την ανάγκη αποτύπωσης σε χαρτί με δυναμικό τρόπο (επικαιροποίηση ανά πιο συχνά χρονικά διαστήματα).
Είναι αλήθεια ότι σχεδόν όλοι εμείς οι γεωπόνοι υπήρξαμε κατά καιρούς δακοκτόνοι, αντιμετωπίζοντας έναν από τους πιο σοβαρούς εχθρούς της ελιάς, ο οποίος μας έδειξε τα δόντια του την περυσινή χρονιά.
Από το Ηράκλειο ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Σταύρος Αραχωβίτης, είπε: «Για τη δακοκτονία έχουμε ξεκινήσει τέσσερις μήνες νωρίτερα και είναι όλα έτοιμα. Και το προσωπικό, και οι πιστώσεις στις Περιφέρειες και τα φάρμακα και το ζήτημα εργατών γης, στη δακοκτονία είναι λυμένο».
Μακάρι να βγω ψεύτης αλλά πριν τα μέσα Ιούνη δεν βλέπω να είναι κάτι έτοιμο γιατί ενώ οι συνάδελφοι που στελεχώνουν το αρμόδιο τμήμα στις κατά τόπους ΔΑΟΚ παρέχουν υπηρεσίες πολύ υψηλού επιστημονικού επιπέδου πρόκειται για μια ιδιαίτερα γραφειοκρατική διαδικασία.
Πέρυσι η πρώτη γενιά εμφανίστηκε στην περιοχή μας το Μάη.
Η φετινή χρονιά φαίνεται να είναι πιο γρήγορη.
Πέρυσι ο συνδυασμός χρήσης αυτοσχέδιων παγίδων τύπου Mc Phail και ψεκασμού με καολίνη που είναι ένα αργιλοπυριτικό ορυκτό τόσο στην Πρέβεζα όσο και στην Άρτα έδωσε εξαιρετικά αποτελέσματα.
Θα μπορούσαμε να ανοίξουμε μια συζήτηση για κατάργηση της δακοκτονίας από το δημόσιο, χρήση των αντίστοιχων κονδυλίων για εκπαίδευση των ελαιοπαραγωγών και αντιμετώπιση του δάκου της ελιάς με βιολογικό τρόπο.
Άσχετα από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς όλα συγκλίνουν στο ότι το επίκαιρο είναι πολύ σημαντικό τόσο στη δακοκτονία όσο και γενικότερα στη ζωή.
Μπορούμε να θωρακιστούμε σαν κοινωνία, έστω και τοπικά για αρχή, με ένα παράδειγμα σαν αυτό, με σύμμαχο και οδηγό τη φύση.
Χρειάζεται συμμετοχή, ανταλλαγή εμπειριών με γενναιοδωρία ώστε αυτή η ώσμωση να είναι αμοιβαία επωφελής».
Χαράλαμπος (Μπάμπης) Πάνης
Γεωπόνος Α.Π.Θ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου