Της Αγγελικής Σταμέλου
Υποψήφιας Περιφερειακής Συμβούλου
"πατρίδα μας η Στερεά" με την Κατερίνα Μπατζελή
Όταν δέχτηκα την πρόταση της Κατερίνας Μπατζελή να κατέβω στις Περιφερειακές εκλογές, σκέφτηκα σοβαρά αν θα έπρεπε να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου. Έχοντας δουλέψει αρκετά χρόνια στον ιδιωτικό τομέα, γνωρίζω πως πρέπει καθημερινά να κερδίζω την εκτίμηση των συνεργατών, των προϊσταμένων, των πελατών. Είναι, όμως, διαφορετικό να ζητάς τη ψήφο των ανθρώπων και πολύ περισσότερο, να καλείσαι να τους εκπροσωπήσεις με τον καλύτερο τρόπο.
Έχοντας εμπειρία στο οικογενειακό μου περιβάλλον από την ενασχόληση με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, γνωρίζω τις δυσκολίες αλλά και το αίσθημα χαράς όταν συμμετέχεις σε μία προσπάθεια για το κοινό καλό. Τελικά, αποφάσισα πως με ενδιαφέρουν τα κοινά και πως θέλω να αφιερώσω χρόνο και ενέργεια στην πατρίδα μου, την Στερεά.
Κάπως έτσι βρέθηκα τον τελευταίο καιρό να συνομιλώ με ανθρώπους που ζουν σε μικρότερες ή μεγαλύτερες κοινότητες του τόπου μου. Αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Όταν παίρνεις την πρωτοβουλία να μιλήσεις σε ανθρώπους, ρισκάρεις να εκτεθείς ή να νιώσεις πως τους ενοχλείς. Στην πράξη, αποδεικνύεται πως έκανα λάθος. Διαπιστώνω κάθε μέρα πως οι άνθρωποι θέλουν να συζητήσουν, να πουν αυτά που τους απασχολούν. Βλέπω πως στην πραγματική ζωή, όπως και στο Διαδίκτυο, ο κόσμος ενδιαφέρεται για την πολιτική, ιδιαίτερα σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Η αγανάκτηση που έγινε κούραση
Τα πρώτα χρόνια της Ύφεσης, διαπιστώναμε πως στις παρέες, στις οικογένειες, στους χώρους εργασίας, υπήρχε θυμός και αγανάκτηση για την ξαφνική κατάρρευση. Τώρα πια δεν είναι έτσι. Την οργή για την Ύφεση αντικατέστησε η κόπωση. Οι άνθρωποι χόρτασαν από υποσχέσεις και λόγια. Θέλουν, ή μάλλον απαιτούν λύσεις. Όχι μόνο στα ζητήματα της κεντρικής πολιτικής που καθορίζονται από την κυβέρνηση, αλλά και στα προβλήματα της καθημερινότητάς τους, για τα οποία έχουν λόγο οι Περιφέρειες και οι Δήμοι.
Μιλώντας με γυναίκες και άντρες κάθε ηλικίας, διαπίστωσα πως θέλουν να κοιτάξουν στα μάτια τους ανθρώπους που θα τους εκπροσωπήσουν την επόμενη μέρα των Αυτοδιοικητικών Εκλογών.
Θέλουν να είναι σίγουροι πως οι άνθρωποι που θα επιλέξουν για να είναι η φωνή τους στο Δήμο και στην Περιφέρεια, θα παλέψουν γι΄ αυτά που υποσχέθηκαν. Αυτή άλλωστε είναι η πρόκληση στον δύσκολο στίβο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αναλαμβάνεις την ευθύνη να εργαστείς για το καλό των συγχωριανών σου, των γειτόνων σου, της ίδιας σου της οικογένειας.
Πραγματικές Ανάγκες
Παρήλθε η εποχή που ο διορισμός σε μία θέση στο Δημόσιο αποτελεί υπόσχεση. Μπήκαν πίσω παρωχημένες όσο και καταστροφικές δεσμεύσεις που αντί να βελτιώσουν τις ζωές μας, υποθήκευσαν το μέλλον των παιδιών μας. Τώρα πια οι άνθρωποι ζητούν να βελτιωθούν οι συνθήκες στις οποίες εργάζονται και δημιουργούν τις οικογένειές τους. Εύλογα, οι πολίτες, άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, ρωτούν:
- Δεν είναι ειρωνικό να μην εκμεταλλευόμαστε τις πηγές ενέργειας; Τον ήλιο, τον αέρα, τη γεωθερμία, δεδομένου του ιαματικού πλούτου που διαθέτουμε;
- Πως γίνεται σε μία περιφέρεια τόσο κοντά στην Αθήνα, που συνδυάζει θάλασσα, βουνό και πολιτισμό, οι τουριστικές επιδόσεις να είναι οι δεύτερες χειρότερες στην χώρα;
- Πότε επιτέλους θα ξεκολλήσουν οι παγωμένες επενδύσεις; Το Καλύψω, το Atalanti Hills, κ.α θα φέρουν θέσεις εργασίας και ευκαιρίες για τους ανθρώπους στην περιοχή. Αρκεί επιτέλους να προχωρήσουν.
- Γιατί δεν προχωρούν έργα που να βοηθούν την αγροτική παραγωγή όπως η αξιοποίηση των υδάτινων πόρων; (πχ. Άρδευση αγροτικών καλλιεργειών, κατασκευή λιμενοδεξαμενών στον κάμπο Ανθήλης- Ροδίτσας και πολλά άλλα; )
- Εκμεταλλευόμαστε το έδαφος που είναι χρυσάφι; Βοηθούμε τους αγρότες μας όπως οφείλουμε; Είναι δίκαιο να καταβάλλουν τέλη και φόρους, αλλά όταν πλήττεται η σοδειά τους από τον δάκο, η Περιφέρεια να μην σπεύδει να κάνει τις κινήσεις για να τους ενισχύσει όπως δικαιούνται;
- Εκμεταλλευόμαστε το άλλο χρυσάφι, αυτό που κρύβει το έδαφος και η πολιτιστική μας κληρονομιά; Γιατί μένουν δεκαετίες αναξιοποίητοι αρχαιολογικοί χώροι, δεν αναδεικνύονται τοπικά έθιμα κλπ;
- Γιατί δεν προχωρούμε στην ανάδειξη της ιστορικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς (Θερμοπύλες, Γοργοπόταμος, πεδιάδα Ηράκλειας Τραχίνας, ΚΥΝΟΣ Λιβανατών, Ναός Ελαφηβόλου Αρτέμιδος στο Καλαπόδι, κτλ)
- Μιλάμε για αποκέντρωση, την στιγμή που για να πας και να γυρίσεις στην Αθήνα από την Λοκρίδα, χρειάζεσαι 100 €. Κάποτε είχε τεθεί το θέμα του προαστιακού στην Ανατολική Λοκρίδα. Θα μπορούσε να επανεξεταστεί;
Υπόσχεση
Το ζητούμενο δεν είναι να υποσχεθεί κάποιος πως θα πραγματοποιηθούν τα παραπάνω. Πέρασε λοιπόν η εποχή των υποσχέσεων. Πρέπει να δεσμευτεί πως θα παλέψει για το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί. Κάθε έργο, χρειάζεται σχέδιο, χρηματοδότηση, υλοποίηση. Η περιφέρεια έχει συγκεκριμένο ρόλο σε αυτή την αλυσίδα και οφείλει να τον υπηρετήσει σωστά.
Τότε, και μόνο τότε, μπορεί ο σημερινός υποψήφιος ή η σημερινή υποψήφια να κοιτάξει στα μάτια τους ανθρώπους που τους εμπιστεύτηκαν επιλέγοντας το ψηφοδέλτιό τους και τιμώντας τους με τον σταυρό προτίμησης. Αν παλέψει γι΄αυτούς, την επόμενη φορά που θα τους συναντήσει, στο ίδιο στέκι, στο ίδιο καφενείο, θα μπορεί να πει πως έκανε συγκεκριμένα βήματα. Ή πίεσε για να προχωρήσουν.
Και ένα κίνητρο. Αγάπη για τον τόπο και τους ανθρώπους του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου